In gesprek met Rob Middeldorp van AH Middeldorp

In gesprek met Rob Middeldorp over het overnemen van een familiebedrijf, de macht van de grote supermarkten en zijn band met Diepenveen.

Vandaag spreek ik met Rob Middeldorp, eigenaar van AH Middeldorp in Diepenveen. Hij is geboren en getogen aan de Dorpstraat in Diepenveen en regelmatig verhuisd. Maar nooit verder dan 50 meter verderop. Zijn laatste verhuizing was daarop een uitzondering: hemelsbreed woont hij nu met zijn gezin zeker wel 150 meter van zijn geboortegrond af ;-). Rob heeft wat met Diepenveen! Dat is duidelijk. Wat is er zo mooi aan Diepenveen Rob?

Rob: “Ik ben opgegroeid in en rond ons familiebedrijf in Diepenveen en heb nooit de behoefte gehad om ergens anders te wonen. Ik hou van de mentaliteit in het dorp en de vertrouwde gezichten. Mensen zijn betrokken. Je hebt een band met elkaar. Dat vind ik mooi. Ik merk het ook aan het personeelsverloop in de winkel. Die is hier heel laag. Er werken nu nog medewerkers bij de AH die er al werkten toen we nog geen AH waren en ik hier als klein jongetje rondliep. Dat zegt wel wat.

“Ik voelde er helemaal niks voor om een supermarkt over te nemen. Dag en nacht werken was niet mijn ideaal. Ik wilde meer de advieskant op, andere supermarkten adviseren. Dat leek me leuker.”

Heb je altijd voor ogen gehad om het bedrijf van je ouders over te nemen?

Rob: “Ik wilde het familiebedrijf in eerste instantie helemaal niet overnemen. Mijn opa en oma en ook mijn ouders maakten veel uren. Ik vroeg me af of dat mijn ideaal was. Bovendien ligt Miriam’s passie echt in het onderwijs. Dus ik zou het niet samen met haar kunnen doen, zoals mijn ouders en opa & oma dat hebben gedaan. Nee, na mijn HBO-studie ging ik als consultant werken, had ik bedacht.

Maar ook daarvoor had je een aantal jaren winkelervaring nodig. Dus kwam ik in Nunspeet bij een supermarkt te werken. Daar heb ik me snel opgewerkt tot bedrijfsleider en dat vond ik toch wel erg leuk.

Ik zag dat de winkel daar heel anders werd gerund dan bij ons thuis. Dat was echt een eye-opener voor mij. Niet omdat mijn ouders het niet goed deden, integendeel. Maar ik realiseerde me ineens dat ik het niet persé op hun manier hoefde te doen. Dat ik het op mijn eigen manier zou kunnen doen. Wat die manier dan ook was, want dat wist ik toen nog niet. Dat inzicht gaf mij veel vrijheid en maakte dat ik toch weer ging nadenken over het overnemen van het bedrijf van mijn ouders.”

Wat vonden je ouders van je plan om toch het familiebedrijf over te nemen?

“Mijn vader en moeder hebben me altijd gesteund en veel ruimte gegeven. Ik heb nooit druk gevoeld. Ik kon dingen op mijn eigen manier doen en uitproberen. Ze vonden het niet erg als ik een keer op mijn bek zou gaan. Er was wel eens discussie. Maar het is al met al op een heel natuurlijke manier gegaan: ik deed de winkelvloer en mijn vader meer de slagerij. De taakverdeling was helder en prettig.”

“Ik zie een trend dat er weer steeds meer kleinere leveranciers met hun producten in de schappen liggen.”

Gezonde voeding en eerlijke prijzen voor voeding zijn actueel. De supermarkten spelen daarin een grote rol. Er is de laatste jaren regelmatig kritiek geweest op de manier waarop de grote inkopers omgaan met leveranciers en kwaliteit. Hoe kijk jij daarnaar?

“Als winkelier sta je daar toch wel ver vanaf. Ik heb er niet volledig zicht op en geen invloed op. Ahold is lange tijd de grootste geweest. Ik denk dat ze in het verleden wel eens misbruik hebben gemaakt van hun macht. Maar dat wordt minder voor mijn gevoel. Er zijn veel andere inkooppartijen bijgekomen de afgelopen tijd, zoals de Superunie, Jumbo, Unilever, etc. Alles wordt transparanter. Mensen weten steeds meer en hebben andere behoeften. Daar sluit AH wel bij aan. Het is natuurlijk een grote organisatie en veranderingen zijn niet allemaal van vandaag op morgen geregeld. Maar ik zie bijvoorbeeld een trend dat er weer steeds meer kleinere leveranciers met hun producten in de schappen liggen.

En de controles op producten worden steeds strenger. Albert Heijn is bijvoorbeeld heel streng op bestrijdingsmiddelen. De norm is nu dat leveranciers maximaal de helft van de hoeveelheid toegestane bestrijdingsmiddelen mogen gebruiken. En natuurlijk werken we toe naar minder verpakkingsmaterialen en plastic. Als ik van klanten vragen krijg daarover, dan zoek ik die uit. Soms is er direct een antwoord of een oplossing mogelijk, maar vaak hebben die veranderingen wat meer tijd nodig.

Vanaf volgende week gaat er een voetbalplaatsjesactie van start bij AH met alle lokale voetballers in de hoofdrol. Volgens mij heb jij daar erg veel plezier aan gehad. Wat vind je daar zo ontzettend leuk aan?

Rob: “Dat heeft ook weer te maken met die lokale betrokkenheid. Ik vind het mooi om met sponsoring en leuke acties iets voor verenigingen te betekenen. Het is goed voor de leefbaarheid in het dorp als verenigingen, scholen, ondernemers en bewoners betrokken zijn bij elkaar. Daar wil ik een steentje aan bijdragen.”

Hoe kwam je op het idee voor een voetbalplaatjesactie?

“Die lokale voetbalplaatsjesactie had ik bij verschillende collega-ondernemers al eens gezien. En Thijs, mijn zoon die net als ik graag voetbalt, had al een paar keer gevraagd waarom wij niet zo’n actie deden. Tja, dan ga je erover nadenken. Ik weet zeker dat ik het als kind prachtig had gevonden om een voetbalboek te hebben met al m’n vriendjes en spelers van mijn club erin. Dus toen dacht ik, waarom ook niet. Thijs is eigenlijk een beetje de aanstichter.

DSC reageerde direct positief op het idee. Eigenlijk iedereen die ik erover spreek, reageert positief. Dat is ontzettend leuk. Ik ben benieuwd of de kinderen het straks ook leuk vinden, want daar doe je het voor. Deze week krijgen alle kinderen een gepersonaliseerd voetbalplaatsjesboek, met hun eigen foto voorop. Die krijgen ze uitgereikt tijdens een wedstrijd of training. Het was een hele investering in tijd en geld om dit op te zetten, maar hopelijk hebben de kinderen en ouders er veel plezier van!